به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

تلاوت این سوره در شب‌های قدر فضیلت زیادی دارد + صوت آیات

تاریخ انتشار: ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۸۳۵۷۹۸

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره «دُخان» چهل و چهارمین سوره قرآن است و در جزء بیست و پنجم آن قرار دارد.

خداوند در این سوره از عذابی به نام دخان (دود) برای کافران سخن گفته و داستان حضرت موسی و قوم بنی‌اسرائیل و قوم فرعون را نقل کرده است.

سوره دخان قرآن را نازل‌شده در شب قدر معرفی می‌کند و به کافران که در حقانیت قرآن شک می‌کنند، هشدار عذاب می‌دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پیامبر (ص) درباره فضیلت خواندن سوره دخان می‌فرماید: هر کس سوره دخان را در شب جمعه بخواند، گناهانش آمرزیده خواهد شد.

امام صادق (ع) نیز در این باره فرمودند: هر کس سوره دخان را در نماز‌های واجب و مستحب بخواند، خداوند در روز قیامت او را همراه با مؤمنان محشور خواهد کرد و او را در سایه عرش خود قرار داده و در محاسبه اعمال بر او آسان خواهد گرفت و نامه عملش را به دست راستش خواهد داد.

در کتاب مَفاتیحُ الجِنان یکی از اعمال شب بیست و سوم ماه رمضان (از شب‌های قدر)، قرائت سوره دخان بیان شده است.

فایل صوتی تلاوت سوره دخان با صدای ودیع حمادی الیمنی

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی متن سوره دخان همراه با ترجمه

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

حم ﴿١﴾ 

حاء میم (۱)

وَ الْکِتَابِ الْمُبِینِ ﴿٢﴾

سوگند به کتاب روشنگر (۲)

إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةٍ مُّبَارَ‌کَةٍ ۚ إِنَّا کُنَّا مُنذِرِ‌ینَ ﴿٣﴾

که ما آن را در شبى فرخنده نازل کردیم زیرا که ما هشداردهنده بودیم (۳)

فِیهَا یُفْرَ‌قُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ ﴿٤﴾

در آن شب هر گونه کارى به نحوى استوار فیصله مى‌یابد (۴)

أَمْرً‌ا مِّنْ عِندِنَا ۚ إِنَّا کُنَّا مُرْ‌سِلِینَ ﴿٥﴾

این کارى است که از جانب ما صورت مى‌گیرد ما فرستنده پیامبران بودیم (۵)

رَ‌حْمَةً مِّن رَّ‌بِّکَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿٦﴾

 و این رحمتى از پروردگار توست که او شنواى داناست (۶)

رَ‌بِّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْ‌ضِ وَ مَا بَیْنَهُمَا ۖ إِن کُنتُم مُّوقِنِینَ ﴿٧﴾

پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن دو است اگر یقین دارید (۷)

لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ یُحْیِی وَ یُمِیتُ ۖ رَ‌بُّکُمْ وَ رَ‌بُّ آبَائِکُمُ الْأَوَّلِینَ ﴿٨﴾

 خدایى جز او نیست؛ او زندگى مى‌بخشد و مى‌میراند؛ پروردگار شما و پروردگار پدران شماست (۸)

بَلْ هُمْ فِی شَکٍّ یَلْعَبُونَ ﴿٩﴾

 ولى نه، آن‌ها به شک و شبهه خویش سرگرمند (۹)

فَارْ‌تَقِبْ یَوْمَ تَأْتِی السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِینٍ ﴿١٠﴾

 پس در انتظار روزى باش که آسمان دودى نمایان برمى‌آورد (۱۰)

یَغْشَى النَّاسَ ۖ هَـٰذَا عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿١١﴾

که مردم را فرو مى‌گیرد؛ این است عذاب پر درد (۱۱)

رَّ‌بَّنَا اکْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾

 مى‌گویند: پروردگارا این عذاب را از ما دفع کن که ما ایمان داریم (۱۲)

أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّکْرَ‌ىٰ وَ قَدْ جَاءَهُمْ رَ‌سُولٌ مُّبِینٌ ﴿١٣﴾

آنان را کجا جاى پندگرفتن باشد و حال آنکه به یقین براى آنان پیامبرى روشنگر آمده است (۱۳)

ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَ قَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ ﴿١٤﴾

 پس از او روى برتافتند و گفتند: تعلیم‌یافته‌اى دیوانه است (۱۴)

إِنَّا کَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِیلًا ۚ إِنَّکُمْ عَائِدُونَ ﴿١٥﴾

ما این عذاب را اندکى از شما برمى‌داریم ولى شما در حقیقت باز از سر مى‌گیرید (۱۵)

یَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْکُبْرَ‌ىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ ﴿١٦﴾

روزى که دست به حمله مى‌زنیم همان حمله بزرگ آنگاه ما انتقام‌کشنده‌ایم (۱۶)

وَ لَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْ‌عَوْنَ وَ جَاءَهُمْ رَ‌سُولٌ کَرِ‌یمٌ ﴿١٧﴾

و به یقین، پیش از آنان قوم فرعون را بیازمودیم و پیامبرى بزرگوار برایشان آمد (۱۷)

أَنْ أَدُّوا إِلَیَّ عِبَادَ اللَّـهِ ۖ إِنِّی لَکُمْ رَ‌سُولٌ أَمِینٌ ﴿١٨﴾

که به آنان گفت: بندگان خدا را به من بسپارید زیرا که من شما را فرستاده‌اى امینم (۱۸)

وَ أَن لَّا تَعْلُوا عَلَى اللَّـهِ ۖ إِنِّی آتِیکُم بِسُلْطَانٍ مُّبِینٍ ﴿١٩﴾

و بر خدا برترى مجویید که من براى شما حجتى آشکار آورده‌ام (۱۹)

وَ إِنِّی عُذْتُ بِرَ‌بِّی وَ رَ‌بِّکُمْ أَن تَرْ‌جُمُونِ ﴿٢٠﴾

و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى‌برم از اینکه مرا سنگباران کنید (۲۰)

وَ إِن لَّمْ تُؤْمِنُوا لِی فَاعْتَزِلُونِ ﴿٢١﴾

و اگر به من ایمان نمى‌آورید، پس، از من کناره گیرید (۲۱)

فَدَعَا رَ‌بَّهُ أَنَّ هَـٰؤُلَاءِ قَوْمٌ مُّجْرِ‌مُونَ ﴿٢٢﴾

پس پروردگار خود را خواند که این‌ها مردمى گناهکارند (۲۲)

فَأَسْرِ بِعِبَادِی لَیْلًا إِنَّکُم مُّتَّبَعُونَ ﴿٢٣﴾

فرمود: بندگانم را شبانه ببر زیرا شما مورد تعقیب واقع خواهید شد (۲۳)

وَ اتْرُ‌کِ الْبَحْرَ رَ‌هْوًا ۖ إِنَّهُمْ جُندٌ مُّغْرَ‌قُونَ ﴿٢٤﴾

و دریا را هنگامى که آرام است پشت سر بگذار، که آنان سپاهى غرق‌شدنى‌اند (۲۴)

کَمْ تَرَ‌کُوا مِن جَنَّاتٍ وَ عُیُونٍ ﴿٢٥﴾

وه چه باغ‌ها و چشمه‌سارانى که آن‌ها بعد از خود بر جاى نهادند (۲۵)

وَ زُرُ‌وعٍ وَ مَقَامٍ کَرِ‌یمٍ ﴿٢٦﴾

و کشتزار‌ها و جایگاه‌هاى نیکو (۲۶)

وَ نَعْمَةٍ کَانُوا فِیهَا فَاکِهِینَ ﴿٢٧﴾

و نعمتى که از آن برخوردار بودند (۲۷) 

کَذَٰلِکَ ۖ وَ أَوْرَ‌ثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِ‌ینَ ﴿٢٨﴾

آرى این چنین بود و آن‌ها را به مردمى دیگر میراث دادیم (۲۸)

فَمَا بَکَتْ عَلَیْهِمُ السَّمَاءُ وَ الْأَرْ‌ضُ وَ مَا کَانُوا مُنظَرِ‌ینَ ﴿٢٩﴾

و آسمان و زمین بر آنان زارى نکردند و مهلت نیافتند (۲۹)

وَ لَقَدْ نَجَّیْنَا بَنِی إِسْرَ‌ائِیلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِینِ ﴿٣٠﴾

و به راستى، فرزندان اسرائیل را از عذاب خفت‌آور رهانیدیم (۳۰)

مِن فِرْ‌عَوْنَ ۚ إِنَّهُ کَانَ عَالِیًا مِّنَ الْمُسْرِ‌فِینَ ﴿٣١﴾

از [دست]فرعون که متکبّرى از افراطکاران بود (۳۱)

وَ لَقَدِ اخْتَرْ‌نَاهُمْ عَلَىٰ عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِینَ ﴿٣٢﴾

و قطعا آنان را دانسته بر مردم جهان ترجیح دادیم (۳۲)

وَ آتَیْنَاهُم مِّنَ الْآیَاتِ مَا فِیهِ بَلَاءٌ مُّبِینٌ ﴿٣٣﴾

و از نشانه‌هاى الهى آنچه را که در آن آزمایشى آشکار بود بدیشان دادیم (۳۳)

إِنَّ هَـٰؤُلَاءِ لَیَقُولُونَ ﴿٣٤﴾

هر آینه این کافران مى‌گویند (۳۴)

إِنْ هِیَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَىٰ وَ مَا نَحْنُ بِمُنشَرِ‌ینَ ﴿٣٥﴾

جز مرگ نخستین  دیگر واقعه‌اى نیست و ما زنده‌شدنى نیستیم (۳۵)

فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ ﴿٣٦﴾

اگر راست مى‌گویید  پس پدران ما را باز آورید (۳۶)

أَهُمْ خَیْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ أَهْلَکْنَاهُمْ ۖ إِنَّهُمْ کَانُوا مُجْرِ‌مِینَ ﴿٣٧﴾

آیا ایشان بهترند یا قوم «تُبّع» و کسانى که پیش از آن‌ها بودند؟ آن‌ها را هلاک کردیم؛ زیرا که گنهکار بودند (۳۷)

وَ مَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْ‌ضَ وَ مَا بَیْنَهُمَا لَاعِبِینَ ﴿٣٨﴾

و آسمان‌ها و زمین و آنچه را که میان آن دو است به بازى نیافریده‌ایم (۳۸)

مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَـٰکِنَّ أَکْثَرَ‌هُمْ لَا یَعْلَمُونَ ﴿٣٩﴾

آن‌ها را جز به حق نیافریده‌ایم لیکن بیشترشان نمى‌دانند(۳۹)

إِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ مِیقَاتُهُمْ أَجْمَعِینَ ﴿٤٠﴾

در حقیقت روز «جدا سازى» موعد همه آنهاست (۴۰)

یَوْمَ لَا یُغْنِی مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَیْئًا وَ لَا هُمْ یُنصَرُ‌ونَ ﴿٤١﴾

همان روزى که هیچ دوستى از هیچ دوستى نمى‌تواند حمایتى کند و آنان یارى نمى‌شوند (۴۱)

إِلَّا مَن رَّ‌حِمَ اللَّـهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِیزُ الرَّ‌حِیمُ ﴿٤٢﴾

مگر کسى را که خدا رحمت کرده است زیرا که اوست همان ارجمند مهربان (۴۲)

إِنَّ شَجَرَ‌تَ الزَّقُّومِ ﴿٤٣﴾

آرى! درخت زقوم (۴۳)

طَعَامُ الْأَثِیمِ ﴿٤٤﴾

خوراک گناه پیشه است (۴۴)

کَالْمُهْلِ یَغْلِی فِی الْبُطُونِ ﴿٤٥﴾

چون مس گداخته در شکم‌ها مى‌گدازد (۴۵)

کَغَلْیِ الْحَمِیمِ ﴿٤٦﴾

همانند جوشش آب جوشان (۴۶)

خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَاءِ الْجَحِیمِ ﴿٤٧﴾

او را بگیرید و به میان دوزخش بکشانید (۴۷)

ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَ‌أْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِیمِ ﴿٤٨﴾

آنگاه از عذاب آب جوشان بر سرش فرو ریزید (۴۸)

ذُقْ إِنَّکَ أَنتَ الْعَزِیزُ الْکَرِ‌یمُ ﴿٤٩﴾

بچش که تو همان ارجمند بزرگوارى! (۴۹)

إِنَّ هَـٰذَا مَا کُنتُم بِهِ تَمْتَرُ‌ونَ ﴿٥٠﴾

این است همان چیزى که در باره آن تردید مى‌کردید (۵۰)

إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی مَقَامٍ أَمِینٍ ﴿٥١﴾

به راستى پرهیزگاران در جایگاهى آسوده اند (۵۱)

فِی جَنَّاتٍ وَ عُیُونٍ ﴿٥٢﴾

در بوستان‌ها و کنار چشمه‌سارها (۵۲)

یَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَ إِسْتَبْرَ‌قٍ مُّتَقَابِلِینَ ﴿٥٣﴾

پرنیان نازک و دیباى ستبر مى‌پوشند و برابر هم نشسته‌اند (۵۳)

کَذَٰلِکَ وَ زَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِینٍ ﴿٥٤﴾

آرى چنین خواهد بود و آن‌ها را با حوریان درشت‌چشم همسر مى‌گردانیم (۵۴)

یَدْعُونَ فِیهَا بِکُلِّ فَاکِهَةٍ آمِنِینَ ﴿٥٥﴾

در آنجا هر میوه‌اى را که بخواهند آسوده خاطر مى‌طلبند (۵۵)

لَا یَذُوقُونَ فِیهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَىٰ ۖ وَ وَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ ﴿٥٦﴾

در آنجا جز مرگ نخستین مرگ نخواهند چشید و خدا آن‌ها را از عذاب دوزخ نگاه مى‌دارد (۵۶)

فَضْلًا مِّن رَّ‌بِّکَ ۚ ذَٰلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ ﴿٥٧﴾

این بخششى است از جانب پروردگار تو این است همان کامیابى بزرگ (۵۷)

فَإِنَّمَا یَسَّرْ‌نَاهُ بِلِسَانِکَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُ‌ونَ ﴿٥٨﴾

در حقیقت قرآن را بر زبان تو آسان گردانیدیم امید که پند پذیرند (۵۸)

فَارْ‌تَقِبْ إِنَّهُم مُّرْ‌تَقِبُونَ ﴿٥٩﴾

پس مراقب باش  زیرا که آنان هم مراقبند (۵۹)

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: قرآن کریم سوره دخان سوره د

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۳۵۷۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تبیین نگاه قرآنی رهبر معظم انقلاب را نباید در تدوین چند کتاب خلاصه کرد

آیت الله سیدهاشم حسینی بوشهری در کنگره بین المللی اندیشه‌های قرآنی حضرت آیت الله خامنه‌ای و اجلاسیه اساتید معارف اسلامی سراسر کشور که در دانشگاه معارف اسلامی قم برگزار شد، ضمن تبریک روز معلم و تجلیل از یاد و خاطره استاد شهید مطهری، با اشاره به روایتی از امام هادی علیه السلام در رابطه با جایگاه قرآن در تجلی زندگی مومنانه اظهار داشت: با این که همواره معارف قرآنی در مسیر تحقیق، پژوهش و ترویج و نشر و بسط قرار دارد، همچنان شادابی و طراوتش حفظ و روز به روز بر آن افزوده می‌شود.

وی با تاکید بر این که خداوند متعال قرآن را به گستره فراگیر تمام زمان‌ها تا روز قیامت نازل نموده است، خاطرنشان کرد: امام هادی علیه السلام در پاسخ به این سوال که چه سرّى است که قرآن هر چه بیشتر خوانده و بحث شود، بر تازگى و طراوت آن افزوده مى شود؟ فرمودند:، چون خداوند تبارک و تعالى، آن را تنها براى زمانى خاص و مردمى خاصّ قرار نداده است. از این رو، در هر زمانى و براى هر مردمى، تا روز قیامت، تازه و با طراوت است.

آیت الله حسینی بوشهری ضمن اشاره به اهمیت تبیین، توضیح و نشر اندیشه‌های قرآنی رهبر معظم انقلاب از دست اندرکاران برگزاری این کنگره تشکر کرد و اظهار داشت: امامین انقلاب بر این موضوع تصریح داشتند که با انس با قرآن و تامل در آیات الهی، از زاویه نگاه قرآن می‌شود به دل‌ها راه یافت و در دل‌ها نفوذ کرد.

وی ضمن تأکید بر ادامه و احیای رویکرد تفسیری امام خامنه‌ای در میان فرهیختگان قرآن پژوه به نوع نگاه قرآنی رهبر معظم انقلاب به موضوعات متعدد اجتماعی اشاره نمود و ابراز داشت: رویکرد قرآنی رهبر معظم انقلاب پیش از انقلاب و بعد از انقلاب متفاوت بوده، و تفسیر آیات الهی را مبتنی بر اقتضائات و شرایط روز مورد توجه قرار دادند.

آیت الله حسینی بوشهری تفسیر حضرت آیت الله خامنه‌ای از قرآن را تفسیر اجتهادی دانست و گفت: ایشان از رهگذر عقل و خرد ضمن تفسیر قرآن به قرآن، آیات الهی را مبتنی بر روایات اسلامی تفسیر نمودند.

رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم تصریح کرد: رویکرد قرآنی رهبر معظم انقلاب از یک جهت اجتهادی و از جهتی متناظر با موضوعات زمان است.

وی بر اهمیت پایش همه جانبه اندیشه‌های قرآنی رهبر معظم انقلاب تاکید کرد و اظهار داشت: برخی از اساتید در بررسی کلمه به کلمه و جمله به جمله تفاسیر امام خامنه ای، نکات بدیلی را در رابطه با روش و گرایش تفسیری و قواعد آن ارائه نمودند.

آیت الله حسینی بوشهری تدبر در قرآن را از مهمترین نکات پیش از تلاوت قرآن دانست و ابراز داشت: شأن پیامبر شأن تبیینی نسبت به آیات قرآن بود؛ لذا در تدبر به قرآن باید در عین توجه به محکمات، معنای متشابهات را در مسیر ارجاعات علمی قابل قبول استخراج نمود.

وی با بیان این که تفسیر قرآن باید به گونه‌ای باشد که خواص بپسنند و عوام بفهمند، خاطرنشان کرد: تفسیر قرآن به قرآن رهبر معظم انقلاب همچون سیاق علامه طباطبایی متاخذ از «القرآن یفسر بعضه بعضا» است؛ لذا کسی که می‌خواهد یک آیه تفسیر کند، باید به سایر آیات قرآن اشراف داشته باشد تا گمراه و به بیراهه نرود.

رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در بخش دیگری از سخنان خود ضمن ارائه تشریحی از تفسیر قرآن به قرآن، به مصادیقی از آیات الهی که مکمل و مفسر دیگر آیات هستند، اشاره و به تبیین برخی از ملاک‌های زندگی مومنانه از نگاه قرآنی پرداخت.

آیت الله حسینی بوشهری با بیان این که باید به دغدغه‌های اجتماعی جامعه پرداخت و خود را محصور در احکام فردی ننماییم، اظهار داشت: باید با رویکرد هدایتی و تربیتی وارد میدان تجلی احکام اجتماعی شده، راه حل‌ها را از بند بند آیات قرآنی اتخاذ نماییم.

وی قرآن را نسخه شفابخش، موعظه گر، هدایت آفرین و رحمت بخش برای مومنان دانست و اظهار داشت: کسی که تحت تاثیر موعظه قرآن قرار گیرد، زنگار‌ها از دل زدوده شده، زمینه هدایت فراهم خواهد شد و کسی که مشمول هدایت گردد، مشمول رحمت الهی خواهد بود.

آیت الله حسینی بوشهری با تأکید بر این که نگاه قرآنی رهبر معظم انقلاب را نباید در چند جلد مکتوب خلاصه نمود، خاطرنشان کرد: بحث‌های تفسیری رهبر معظم انقلاب با راه و سخن ایشان عجین شده است؛ به گونه‌ای که هرجا سخنی می‌گویند، مبتنی بر نکته سنجی‌های دقیق و عمیق معارف قرآنی است.

رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ضمن اشاره به جایگاه سنت‌های اجتماعی جوامع در نگاه قرآنی، شبهه زدایی از معارف قرآنی در اذهان مخاطبان را یکی از سیره‌های تفسیری رهبر معظم انقلاب دانست.

وی به تبیین مصادیقی از نحوه پاسخگویی رهبر معظم انقلاب به شبهات مبتنی بر نگاه قرآنی پرداخت و با تاکید بر این که زندگی حقی همگانی است اظهار داشت: اینگونه نیست که یک عده‌ای هرکاری دلشان خواست انجام دهند و از دیگران بخواهند که ساکت بمانند، نمی‌شود که رژیم صهیونیستی به بزرگترین جنایات رقم بزند و در مقابل پاسخ حق دفاع فلسطینیان، رویه محکومیت را در پیش گیرند.

آیت الله حسینی بوشهری مقابله و مقاومت را تنها مسیر عقلی و دینی پاسخ به جنایات رژیم غاصب صهیونیستی دانست و ابراز داشت: اسلامی که در رأس ابراز عواطف احساسی است؛ وقتی با جنایات ظالمان مواجه می‌شود، دستور به تنبیه و مقابله می‌دهد.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

باشگاه خبرنگاران جوان قم قم